ZORUNLU NEFES

ZORUNLU NEFES

Beyaz bir gece günün son saatleri

Sabahı devrik bir hece olacak

Bir sıraya koydum eksiklerimi

Ağı katılmış gecelere henüz kefilim

Silip terini avuçların gecede

Yarendir satırlar kederime

Ben alırım kalemi

Kağıt sevecen bakar gözüme

Aşk ola şiir aşk ola

Ziyade olmadı bu aşk gönlüme

Birikti efkarı vedanın eteğine

Bir elim deşerken ihaneti

Bir elim uzanmakta gidenin şerefine

Sabaha ermeden vakit

Derleyip tüm satırları

Koşsam sevinin kucağına

Belese yüreğimi

Sarsa

Sarmalasa

Kınından cıkmış hançer gibi saplasa sevdasını

Doğar güneş teninden doğar bahara

Dört ayaklı bir masanın eteğinde

İnce belli demin tadı var dudaklarımda

Gün hep erkenci kaçıyor

Gece merhem kadar yoğun

İnce bir sızı doluyor efkarın ardından

Yaz kalem yaz

Daha çok var sabaha

Dökülecek kederler kalmasın aydınlığa

Kimliksiz bir aşkın müebbet mahkumuyum

Kaldırmaz darağacı içimdeki aşkın yükünü

Geçirip her sabah umudun ipini boynuma

Zorunlu nefesler ekiyorum dudağımın kıyılarına

Nefes ver şifa adına...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.