ZAMAN

ZAMAN

Zaman hırka olsa giysem bedene

Kavuşmaz düğmesi girmez iliğe

Örülmüş duvar anlık mutluluk nafile

Viran olmuş ömür bitmiş nefes beyhude

Zaman adım olmuş durmak yakışmaz

Koşsam ardından ne çare elle tutulmaz

Yaradandan izinli sual sorulmaz

Akıp gitti sel gibi bent kursam beyhude

Zaman azık sanki koysam heybeme

Revan olsam yola gitsem gurbete

Ardım sıra gelir mi dertler bilmem öldürmeye

Dermansız oldu sancılar merhem beyhude

Zaman su olmuş söz dinlemez nafile

Saatte akrep zehirli garezi kime

Güneş doğar ay çıkar sorulmaz niye

Yıldızlar sadık küsmez geceye

Ve sen ey bedene şifa ece

Gel de kaldır naaşımı teneşire...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

KABUKSUZ YARALARIM

KABUKSUZ YARALARIM

Ne şiirler vardır yazılacak

Ne öyküler dilden dile dolaşacak

Aşk olur bazısı

Sevda kokar sızısı

Kederi kurşun sever gecede

Kahrı satırlar dizer harflerle

Medet umar kalem bardaktan

Buharında taze umutlar dökülür

Sakisi yok masamın sunacak

İki bardak

Biri dolu hüzün

Biri boş bakar solgun yüze

Taze sabaha bakar gözlerim

Küpeştede serpilmiş kumru

Oynaşan yaprakların sesinde umut

Tadında bir aşk olmalı aydınlatan güneşim

Yorgun bir düşün gerisinde kaldı gözlerim

Avuçlarımda yaşanmışlıkların teri

İçimde çocuksu bir gülümseme şen şakrak

Ne bir eksik ne bir fazla korkularım

Ben en çok kabuksuz yaralarımdan korkarım

Kaç yalandan artakalan sözlerin

Kefili oldu yazılmamış şiirlerim

Lal dilim mağrur bakar gözlerim

Kırıldı kalem verildi hüküm

Devası yazdığım öykülerim...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

KARANLIK UYANIŞ

KARANLIK UYANIŞ

Kederden nasipliyim bu gece

Sımsıkı bağlıyorum göz kapaklarımı

İpsiz iğnesiz dikiyorum

Lirik göz sularını zor zapt ediyorum

Kundaksız, kurgusuz

İçimin hıçkırıklarını bastırıyorum bir isyan batırır gibi

Sopasız silahsız

Uygun adım yürüyorum zamanın yolunda

Uygunsuz düşlerin şafağında

Bir elimde hançer misali korkularım

Diğerinde mavzer namlusu özlemim

Bir kurşun yokluğundayım

Kuş gibi atan yüreğe atılacak bir kurşun

Yasladığım sırtımda duvar soğukluğu

Yüküm devran kadar yorucu

Göğsümde bir ayrılık ateşi

Sönmeyen sabahlara karanlık uyanış misali

Dokun şimdi başucumdaki yokluğuna

Soğuk bir taş belki de

Bir baş eksik omzumda

Yol çamur güz yaşlarında

Uzak bir iklim adı belli olmayan

Yorgunum bu akşam adımlarım kesik

Biçilmiş orak ile buğday servisi bedenim

Güneş görünce kuruyacak

Dökülecek başaklarım

Dağılır belki tanelerim yeni filizlere gebe

Gün ağarır yeni güne

Gün katran gözlere

Hatırlamıyor dil son söylediklerini

Son olan söylemler doğuruyor yeni kederleri

Bir kaftan biçtim kendime

Yorgunluğun ödülü

Rengi beyaz sonsuzluk örtüsü haki

Koyulun işe tanıyanlar

Üç beş kürek zahmeti

Gömün beni...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Ölüm ayrık otu gibidir, 

Neresinden yolarsan yol mutlaka yeşerir bir yerde. 

Can suyu son nefestir biline...

Mustafa Yılmaz