Mısralardaki Öykü'm : 2016

30 Aralık 2016 Cuma

GİBİSİN

Sen hiç yaşanmamış gün gibisin

Umudun saklı sefasının yaşanacağı

Gizemin dolaştığı sırlar

Tüm aminlerin kabul olduğu o saklı dualar gibisin

Kirpiklerime asılmış tomurcuk heyecanı

Kanadıkça ferahlatan burun kanaması

Düşmüş bir çığın altında nefes

Bir madencinin aydınlık kavuşması gibisin

Köhne sokakta ansızın gürültü

Zifir bir ormanda boşluğa basılmış adım

Körpe bir kızın ilk korkusu

Düşülmüş pusuda can havli gibisin

Bir mahkûmun yeşerttiği çiçek

Salaş meyhanede tek başına son kadeh

Misinayı koparmış balık

Bahta yazılıp silinmiş kader gibisin

Bir filmin acıklı rolü

Bir ömrün yaşanmamış sonu

Bir bedenin acıtan solu

Bir kalemin yazılmamış romanı

Bir şiirin hiç anlaşılmayacak konusu gibisin...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

MISRALARDAKİ ÖYKÜ'M & SENSİZ ÇIKIŞLARIM

29 Aralık 2016 Perşembe

VASİYETİMDİR

Beyaz bir güvercin olmak istiyorum

Kanat çırpmak güneşin doğuşuna

Olabildiğince yükselmek

Kaybolmak belki de mavinin doruklarında

Saklambaç oynamak alacalı bulutların arasında

Bir köşeye sinip doğuşunu izlemek yıldızların

Salıncak kurmak ayın çengeline

Yoluna çıkmak fırtınaların en başında

Bırakmak koynuna bedenimi esintinin

Düşünmeden nereye çarpacağımı savrulmak

Çocuk olmak istiyorum henüz beş altı yaşlarında

Düşünmeden soğuğun vereceğini üşümek

Benim gibi bir babam olsun istiyorum

Gülerken gözleri yüzüme

Yüz bulayım haşarılıklar için şımarayım

Kızsın istiyorum yemediğim için

Kıçıma vursun kıyamayarak usulca incitmeden

Uyandırsın istiyorum her gözün uyuduğu saatlerde

Herkes onun satırlarda kaybolduğunu düşünürken

Kucağına alıp boynumdan öpsün

Türlü güzel sözler söylerken çiş tutsun istiyorum

Ölmek istiyorum birde vakti geldiğinde

Vaktiyle sevdiklerimin kollarında gitmek

Anlaşılmaz bir selanın sonunda ismim zikredilmek

Gönülden helalleşmek paylaştıklarımla

Payeye düşenlerin hesabını vermek bir bir

Geride masa üstünde bıraktığım şiirlerimin

Her hecesinin manasında anılabilmek

Vasiyetimdir

Bir kalem koyun mezarıma yeter

Nasılsa kefen sayfa kadar beyaz ve temiz

Olur da dönersem bir başka ananın kucağında

Sererim satırlarımı göz uçlarınıza...

MISRALARDAKİ ÖYKÜ'M

27 Aralık 2016 Salı

MISRALARDAKİ ÖYKÜ'M & YAŞAM DÜZLÜĞÜ

26 Aralık 2016 Pazartesi

DAMITILMIŞ KEŞKELERİM

Üşüyorum

Mevsim kış ve kar çiseliyor şehrimde

Sensizliğe ovuşturuyorum ellerimi

Bir yandan yakarken zihnimi

Islanmış ayaklarımın suyu ile üşüyorum

Sonsuzum sanki sonlarımla

Ucu belli olmayan kelimeler çıkıyor dudağımdan

Veryansın ediyorum satırlara içtenlikle

İçlendiğim konularda yok değil

Mesela kahverengi gözlerin geliyor aklıma

Bir kahve yapıyorum kendime

Sıcaklığında ısınacağım

Bir başına hatırı olmuyor gerçi

Olsun

Koltuğun yan tarafına takılıyor gözlerim

Boş ve bedelsiz keşkelerim

Hayıflanıp oflamalar bölüyor sensizliği

Dikilip pencerenin kovuğuna

Sebepsiz bakmalar ile sokağı gözetliyorum

Göz ucumda beliriyor yarı sarmaş dolaş yürümelerimiz

Kuşatılmış bir yaşamın kuşaksız yalnızlığındayım

Üşüyor ellerim ve kar çiseliyor şehrime

Damıtılmış göz sularımla susuyorum sorgularıma

Tut ellerimi...

18 Aralık 2016 Pazar

BİR UMUT

Görünmese de yeşeren hisler göz ile

Tuz kadar gerekli aciz bedenlere

Meriç'in suladığı topraklar misali

Yeşerecektir vakti geldiğinde

Orak ile biçilmese de hasadı

Avuç ile toplanmasa da mayası

Kilitli olsa da yaşamın kafesi

Kanatlanıp uçacaktır bir gün

Ayın ferinden geceye

Güneşin sıcağından gündüze

Bir yıldızın kayışından düşlere

Gözünü ilk açan bebeğin sezişiyle

Yarına umut ekelim hep birlikte

Çorak olsa da hayatın düzlükleri

Gözyaşlarıyla sularız nasılsa

Bir umut

Birçok doğuma gebedir ömürde...

17 Aralık 2016 Cumartesi

ELVEDA

Göğüs ucundan başlar elvedanın sızısı

Çorak toprağa verilmiş su gibi

Çoğalır bedenin derin kıvrımlarında

Önce koltuk altından başlar sancısı

Bir bir dağılır çatlakların susamışlıklarına

Dağıldıkça daralır nefesin

Sığmaz olur ciğerlerin kafesine

İç çekmek istersin derince

Lakin doludur dolu sancılarla

Eksildikçe dizlerindeki fer

Yığılmak gelir içinden feryadın ortasına

Duyan olmaz

Üç heceli ses mani olur duyuracaklarına

Elveda

En olmadık vakitte en sevdiğin söyler

Bazen sevgili

Bazen bir dost

Bazen yoldaş seçtiğin

Yorumsuz kalır onca hayra yordukların

Üşür artık elin

Üşengeç olursun hayatın gerisine

Başlar gelgitler

Karışır gündüz ile gecenin vakitleri

Ya gelir öldürmez

Ya gider ölmezsin arzuladıkça...

PALYAÇO YAŞAM

Makyajı silinmemiş palyaço gibi yaşam

Gereğinden fazla görüntüsü

Güldürdükleri bir oyun kadar kısıtlı

Oyun biter

Kapanır perde

Alınca eline pamuğu

Aynaya serilir gerçek yüzü...

PAPATYALAR

Mevsimsiz açtı papatyalar

Ne sever çıkıyor ne sevmiyor

Tek fal gidiyor bu sonbahar

Yapraklarında acı bir tebessüm saklar

Elimde bir demet papatya var

Koklayanı gitmiş tutanı isyanlar yakar

Dalı batar sineye yaprağı hasret kokar

Dilimde gidene yüzlerde beddua var

Acıdan soldu beyaz papatyalar

Ne kelebek konar dalına artık

Ne arılar ondan bal yapar

Giderken attığın çıngı şimdi alevli yangınlar

Toplanmasaydı masum papatyalar

Her küfrümde bir yaprak kopar

Yanaklarımı öfke çağlayanları yıkar

Giderken açtığın nehir hala coşkun akar

Canlı kalsaydı bu bahar papatyalar

Aşıklar falların hazzına varsaydılar

Feda olsun bu sine ne yangınlar savar

Ekin mezarıma beyaz papatyalar...

YAŞAM DÜZLÜĞÜ

Ne çok hamlıyoruz yaşam düzlüğünde

Sırtımızda bir nefes ağırlığı

Nerede son bulacak hangi cevapta saklı

Hangi poşetten çıkacak piyango

Hangi durakta gelecek otobüs yerine

Bir labirent misali dönemeçleri ayrı ayrı

Kiminde bir aşk yorgunluğu

Kalmış elinde solmuş çiçekleri

Yaprak yaprak dökülüyor dilinden

Kederden peltek tüm sözleri

Kiminde ekmek bayatlığı gözleri

Yorgun dargın nasırlı elleri

Ha bir fazla ha bir eksik vermiş nefesi

Susuzluktan kurumuş çatlak dudakları

Kana kana içmemiş hayattan güzellikleri

Islandıkça yumuşuyor işçi yüreği

Kiminde zerdali tazeliği

Biraz acı biraz mayhoş hayatın tadı

Henüz başlamış yürümeye

Körpe yüreği daha bilmiyor önümdeki dağı tepeyi

Her çıkıştan sonra indikçe edinecek tecrübeyi

Deli tay gibi arsız şahlanıyor düşleri

Kiminde köhne düşünceleri

İdare lambası sanki ışıtan umutları

Kıt kanaat geçiyor düzlükleri

Düz ediyor sancılar her seferdi yüzünü

Yüzdükçe gelemiyor kuyruğa kulaç yetmiyor

Hırsız ediyor belli dem vuruyor arsızlığa

Kiminde bir kalem rahatlığı

Kopuyor her mısrada kelamlar dilinden

Yazdıkça yazası geliyor içindeki sayfaya

Böylemi olurmuş diyor hayat kırıklıkları

Hiç hayal etmediklerim kırıyor umutları...

SAĞ OLASICA VATANIM UĞRUNA

Bir can doğar kınalı ellere

Can veresiye sanki

Bedeli çok sonra ödene

Sancılar arasında can verile

Son nefese ramak kala

Bir ağıt yükselir göğe

....Vur ebe vur...

Daha kimler vuracak kısmetse

Kimi sokakta vuracak yüzüne

Kimi sarhoşken feda edecek tekmeye

Çıkacak bir efe savuracak silleyi ensesine

Hepsi geçecek ebe kıy sen vur

Bunların oluşunu görmesen de

Nakışlı işlemeli kundaklarda büyüye

Yün yastığa yatırır anası

Başı ağrımasın diye

Mavi boncuklar eksik olmaz

Uykular hep yarım kalır haybeye

El bebek gül bebek

Gel sen büyüme bebek

Alırlar kınalı ellerden bedenini

Başına yakarlar yenisini

Birde valiz veriler

Çıkarsın son seferine

Ağıtlar yakılır gideceğin yoluna

Anan ağlarda

Baban durur mu ciğeri sızlar

Göstermezler yandıklarını oysa

Sağ olsun vatan derler

Belli mi nereden geleceği hançerin

Sağ gösterip sol vuranlarla dolu vatan

Solundan yersin ilk darbeyi

Sevdiğin kız beklemez

Bahane zorla verdiler benden gizli

Artık fark etmez darbeyi nerenden yediğin

Gelen durdurur giden vurur

Bahane tuvalet temizliği

................Sirenler çalar

Kuşanırsın sağ olasıca vatan uğruna

Uğruna siperde vurulmaya

Bilmezsin kaç hain var karşında

Kaç tetik basıldı canın almaya

Kaçmazsın o andan sonra

Ölsem de dersin

Sağ olasıca vatanım uğruna

Yat be asker yat canın içindeyken

Görmezsin düşmanı

Düştüğün pusudayken

Henüz tek kursun sıkamazken

Deler kınalı teni kurşun

Ananın kokusu burnundayken

Vatan sağ olsun

Sağdan mı geldi soldan mı kurşun

Kuş gibi düştü kınalı kuzum

Ramak kala ölüme doğurduğum tüysüzüm

Şehit oldu kınalı kuzum üzgünüm

Bol olsun toprağı nidaları

Bölünmeyecekmiş vatan bağrışmaları

Sürün şimdi tabutuna kınaları

Şehit oldu kınalı kuzum üzgünüm

Bir ana yas tutar bağrı yanarak

Bir baba dövünür kan kusarak

Gardaş neylesin ne yana yaslanak

Haberlerde adın geçer erkan saf tutarak

Şehit edildi kınalı kuzum üzgünüm...

16 Aralık 2016 Cuma

BİR KADIN

Buğday tenli bir kadın ağlıyor pencerede

Ekilmemiş toprağın kucağına

Sulamamış bahar yağmurları

Bir kadın

Başaklara varamamış yazın son sıcaklarında

Bir rençperin avucundan savrulmamış

Harman vakti rüzgara taratmamış saçlarını

Aydınlık bir dehlize hapsolmuş

Henüz güneşin sevdasına varamamış

Bir kadın

Öğütülmemiş yaşamın ağır taşında

Dokunsa bir el sızlayan vicdanına

Yeşerecek mevsim kış olsa da

Buğday tenli bir kadın

Ekmek kadar gerekli

Tuz kadar yakıyor kendi canını

Bastıkça erkenci yaralarına

Hırçın ve bir o kadar coşkun duyguları

Tanıyor toprağı kokusundan

Utanıyor her yağmurlu sabahtan

Bir kadın

Adını bulutlu gökyüzünden alan...

Mustafa Yılmaz

15 Aralık 2016 Perşembe

O YOKSA BİLE

Ana kokusuna benzer

Yağmurda toprak kokusu

Buram buram tüter

Bir de sıcak bir el dokunuyorsa eline

Islanmak ılık gelir düşen her damlada

Yar gibi kokar bazen toprak

Saçak altında izlerken yağmuru

Sıçrar ayaklarına damlalar

Islandıkça paçan umursamazsın

Yar ateşi kor olunca

Akşam bastı şehrimi

Gökten düşen damlalarla

Elimde delikli file

Düşümde sen

Tepemde yağmur

Düştüğü yerde toprak

Mutluyum be usta

O yoksa bile

İçimde yarsı toprak kokusu…

UMUT

Umut

Tükenen geceyi

Doğacak güneşin ışıklarında yeniden birleştiren

Bir olmayı vaat eden haylaz çocuk

İçimizde hep büyüterek dolaştırdığımız...

Mustafa Yılmaz

14 Aralık 2016 Çarşamba

BİR LOKMA

Yırtarım gökleri çarşaf niyetine

Gürlerse gürlesin ninni gelir sineme

Bir lokma değil mi tokluk

Keser yüreğimi veririm

Aç yatmasın hiç bir çocuk...

13 Aralık 2016 Salı

HİÇ SORMA

Soğuk bir iklim gibiyim

Kollarım sarkıt kırılganlığında

Gözlerim zemheri ayazı

Pul pul kırağı pusunda

Eriyor şimdi yüreğim

Buz ucundan damlayan su sıcaklığında

Duygularımı ise hiç sorma sevdiğim

Onlar yüksek zirvelerdeki

Korkunç karlı fırtına...

Mustafa Yılmaz

BOŞ YATAK

Gün kasvetli gönülde

Yakar içleri derin duygular

Ne sade kahve olur çare

Ne çayın demi sunar merhemi

Sıcak sine hasreti dolar gözlere

Çıkarsız sarsa ister beden kolları

Yürüsün ister gözler ayakları

Emir vermez beyin vermez

İstemez aşk ile sarılmaları

Patika olur düz olan yollar dizlere

Yosun kokuyla karışır özlemler

Yokluğu sarar sabahları

Siyahına çare olmaz gün doğumları

Şöminede yanan ateş gibi arzuları

Bir kaç damla yaş söndürür alevleri

Sonra sonra kalır dumanları

Boğulursun boğulur alamazsın solukları

Bir kibrit yakar dumanlı efkarı

Çıkarsın balkona izlersin hayatı

Ufuk hançer olmuş deler damarı

Akmaz kanın akmaz kesemez duyguları

Başlar yeniden gecenin siyahı

Yazmak ister kalem derbeder hayatı

Bulamazsın bir başlangıç kalır elinde kahır

Birikmiş özlemlerinle doldurursun boş yatağı...

Mustafa YILMAZ

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

YAŞAMAK

Bir devrimdir boğulurken yaşamak

Göz çukurundaki sulardan

Bir yudum alıp ferahlamak

İçli bir şiirin içinde bulmak kendini

Umudun kanadına asılmak…

12 Aralık 2016 Pazartesi

VAKTİDİR GİTMEK

11 Aralık 2016 Pazar

Ey aziz İstanbul....

FATİH'in mirası surlarından

Onlarca güneş battı bu sabah

Beklerken gözü kapıda çocuklar

Şehit haberiyle uyandılar

Bağrı yanık ANALAR

Gözünden kan akan KADINLAR

BABALAR....

Yine kurban aldı bombalar

Vatan diye bağıranlar

Koltuk peşinde koşanlar

Hainliğin nemasından yararlananlar

Kim bilir hangi gündemi unutturanlar

Kınalı ASLANLARI kurban yaptılar

Rahat olmayın zalimler

Benim vatanımda batan her GÜNEŞ

Yeni sabahta çoğalarak doğarlar...

Mustafa Yılmaz

10 Aralık 2016 Cumartesi

ÇIPLAK DÜŞLER

Sıvazlarken boşluğu avuçlarım

Lime ettim geceye yalnızlığımı

Çıplak düşler doldu bir yanım

Bir yanımda güz sancıları

Soğuktu mevsim

Yalındın yalnızlığımda

Göz ucuyla süzdüm gitmiş ayaklarını

Gönülden sarılmalardı eksiklik

Değişsin istedim mevsim bir anda

Soğuktu oda ve sen sorgularımda

Kesikti soluğun ısıtmaktan uzak

Boş bir koridor

Boşlukta düşünceler sarmakta

Avuntuları pay ettim

Yeteri kalmadı gün aydınlığına

Aydınlık bir sabah olmadı yalnızlığıma

Olur mu bir gün fikri dolanır bir an

İşte der sonra dilim

Bir satırlar yaren sana

Birde boşluk

Hiçliğin az berisi

Ölümün diğer yarısıydı ayrılık

Safi kederden örülmüş yaşam

Kaderin süslediği

Kar etmedi teselli yüreği

Yük ağır

Beden sallanmakta

Bölüştürülmemiş hüzünler yazdı kalem

Birde ahlarla çevrili kahır

Bir bir ödüyor avuçlar hesabı

Üstü kaldı yarım yamalak aşklarda

Bir nefes eksik tenimde

Birde boynumda kollar

Gerisi yarı çıplak hatıralar...

MISRALARDAKİ ÖYKÜ'M & SEVDAMA DAİR

7 Aralık 2016 Çarşamba

SEVDA

Beyaz bir örtü varlığın

Dayanılmaz özlemin süslediği

Adın sevda konmuş olsa da yürekte

Gözlerinde damıtılmamışlığın tadı kekremsi

Yaşanmalı mı illa diz dize sevda

Görünmeli mi doğan her güneşin ferinde

Tutsak mı kalınmalı avuçlarının terinde

Her dokunmanın ardında bir veda

Her vedadan sonra kollar zindan karası

Boş bir yatağın kederini saymıyorum

Sayamadığım onlarca şey gibi

Bazen bir kaç kelime mutlu kılıyor yüzü

Bir ses uyandırıyor bazen bedeni şehvete

Tasarlayamadığın bir sevda dolanıyor düşe

Tasası çöküyor derinlerine sonra

Derbent düşler günaha sevk nedeni

Büyükçe yatakta

Büyük oluyor hayaller belki hiç erişilemeyecek

Bir sevda dilimin tadında

Bir sevdaya dokunmak bayram havasında

Bahar yaprağında

Bahtımın uzağında

Kederlenmiş bedenin yan çukurunda

Bir sevda

Sevdadan artakalan yanımda...

6 Aralık 2016 Salı

SÖZSÜZ HÜZÜN

Ne yana koysam elimi bilemedim

Bir yanım deniz bir yanım hüzün

Bir yanım ıslatır elimi

Diğer yanım ısıtır tenimi

Bakarken gözlerin ferine gözlerim nefesi eritir

Bir yanım yosun kokusu

Bir yanım dehliz

Neresine saklanacağımı bilemediğim derince bir iz

Hüzün çöker üstüme bir akşam

Bir yanım arzular istemsiz

Bir yanım imkansız

Gülüşleri öldüresiye doyumsuz

Bir yanım hep özlem

Bir yanım hüzünde kalmış sözsüz...

MISRALARDAKİ ÖYKÜ'M & UYANMAK MI AĞLAMAK

SEN GİBİ

Bir kadın düşlüyorum

Aynı sen gibi

Boynu uzun asi bir kısrak gibi

Saçları uzun alnı geniş kaşlar hilal gibi

Kahve çekirdeği gözler bakışları mıh gibi

Bir kadın düşlüyorum aynı sen gibi

Dövme yapmış tenine sevgimi

Güçlü heybetli şehvetli bedeni ok gibi

Kadınım! Düşlüyorum, düşlerim bile bedelli

Tarif etmiyor hiç bir harf satır kelime seni

Bir kadın düşlüyorum aynı sen gibi

Ben ile dolmuş beni yaşayan sen gibi

Gibi diyorum sen düşlenmezsin ki bende kadınım

Ben yaşarım sadece ruhumda benliğimde hece hece

Şimdi ırmak boylarında yeşeren otlar gibi bedenim

Suyuna hasret kuytuna hasret yetim kaldı köklerim

Sen gibi...

5 Aralık 2016 Pazartesi

BİR YUDUM MUTLULUK

Boşa alma nefesini

Etkilen sevdadan eteklerin tutuşsun

Bir kıyısından yangın yeri olsun bedenin

Bir yudum suyumla kurtulan

Bırakma tanrıya isteklerini

Kopart at asi hislerini

Bir tutam aşk var elimde

Bir yudum mutluluk sunar yüreğim...

4 Aralık 2016 Pazar

SENDEKİ BENSİZ GÜZELLİKLER

KÖRELMİŞ YÜREK

Öyle görmezden gelirim ki

Sen bile inanırsın

Yüreğimin kör

Kendinin de görünmez olduğuna...

3 Aralık 2016 Cumartesi

YALANCI ÖLÜM

Yalancı ölümdür uyku

Kapayınca gözleri

Bir bir gelir akla sevinin zehri

Bazen öldürür

Bazen yaşatır

Seviyorum diyebilmek için sabahı...

1 Aralık 2016 Perşembe

HAYLAZ KALEM

Dokunsam

Sarhoşluğuma doluyor yokluğun

Devrildi devrilecek aciz bedenim

Bir sabahı çok görüyor şiirlerim

Kalem haylaz yürek düşbaz

Bitmez sayfada seslenişlerim...

YAMALI YALNIZLIĞIM

At içindeki zindana küf tutsun bedenim

Güneşi görünce lime lime ayrılayım

Ey benim yamalı yalnızlığım

Dikiş tutmayan keder yumağım

Yırt beni bağrımdan

Parça parça olayım...

30 Kasım 2016 Çarşamba

Mısralardaki Öykü'm & Adın Kederime Çare

EL SALLA CENNETTEN

Yaşamın uzununa aralayamadan baharı

Bir kasım akşamında kül olmak var mıydı

Mevsim kış içimiz yangın yeri

Bir el salla cennetten kızım bir el kalanlara

Nasılsa başımız sağ olmaz daha...

Mustafa Yılmaz

29 Kasım 2016 Salı

MÜJDELİ SÖZ

Tüm düşlerim bekler anbean gelişini

Sabahlar haram bedenime

Geceler gündüz

Üryanım ay ışığında

Ve ben

Bir müjdeli sözüne kanmışım

Ondandır sana olan

Dudaklarımın sevilesi gülüşleri…

27 Kasım 2016 Pazar

BİZSİZLİK

26 Kasım 2016 Cumartesi

PAZAR SABAHI

Bir pazar sabahının erken zamanlarında

Uykusu kaçmış kedi

Ufak bir kırıntı peşinde olan güvercin

Ses yarışması yapıyor sanki serçeler akasyada

Alt markete ekmek bırakan fırıncı

Gürültünün dibine vuran çöp kamyonu

Elinde süpürgesi olan bir emekçi

Hepside çok erkenci

Erken saat çok geç olsa da akşamdan

Sabaha varmış güneş

Ve ay ışıldamıyor epey kederli

Masada bir şair

Elinde hasret yazan kalemi

Bir kulağı kapıda diğeri sokakta geziyor

Bir simitçi geçiyor

Yakıyor olmalı elini

Koşar adım değiştiriyor elinde tepsiyi

Kimse yok oysa yürüyen sokakta

Nerede simitleri alacaklar kimler

Hangi erkencilikle varmışlar sabaha

Artık vuslata erdi gün

Sokak lambaları aydınlatıyor kendilerini

Binalar gri

Memur kenti besbelli

Hanımeli seriyor kokan güzellikleri

Açılmış penceremden sızıyor içeri

Pencere kenarında bir masa

Açasım gelmiyor perdeleri

Geceden üryan kalmış düşlerim

Gün görünce şiirleri

Aydınlanmayacak aradan sızan ışıktan belli...