YAŞAM DÜZLÜĞÜ

YAŞAM DÜZLÜĞÜ

Ne çok hamlıyoruz yaşam düzlüğünde

Sırtımızda bir nefes ağırlığı

Nerede son bulacak hangi cevapta saklı

Hangi poşetten çıkacak piyango

Hangi durakta gelecek otobüs yerine

Bir labirent misali dönemeçleri ayrı ayrı

Kiminde bir aşk yorgunluğu

Kalmış elinde solmuş çiçekleri

Yaprak yaprak dökülüyor dilinden

Kederden peltek tüm sözleri

Kiminde ekmek bayatlığı gözleri

Yorgun dargın nasırlı elleri

Ha bir fazla ha bir eksik vermiş nefesi

Susuzluktan kurumuş çatlak dudakları

Kana kana içmemiş hayattan güzellikleri

Islandıkça yumuşuyor işçi yüreği

Kiminde zerdali tazeliği

Biraz acı biraz mayhoş hayatın tadı

Henüz başlamış yürümeye

Körpe yüreği daha bilmiyor önümdeki dağı tepeyi

Her çıkıştan sonra indikçe edinecek tecrübeyi

Deli tay gibi arsız şahlanıyor düşleri

Kiminde köhne düşünceleri

İdare lambası sanki ışıtan umutları

Kıt kanaat geçiyor düzlükleri

Düz ediyor sancılar her seferdi yüzünü

Yüzdükçe gelemiyor kuyruğa kulaç yetmiyor

Hırsız ediyor belli dem vuruyor arsızlığa

Kiminde bir kalem rahatlığı

Kopuyor her mısrada kelamlar dilinden

Yazdıkça yazası geliyor içindeki sayfaya

Böylemi olurmuş diyor hayat kırıklıkları

Hiç hayal etmediklerim kırıyor umutları...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.