BİR KADIN TANIDIM

BİR KADIN TANIDIM 

Bir kadın tanıdım

Uzun yol yorgunu

Ay parçası yüzünde

Kahve çekirdeği gözleri bakarken ömre

Çoktan yemiş derinlerde vurgunu

Bir kadın tanıdım

Erken başlamış hayat sorgusu

Henüz on yedisinde

İtilmiş gamın kucağına

Başlamış fersah fersah dert dolgusu

Bir kadın tanıdım

Sessiz yakmış tüm ağıtları

İki bebe bir koca zılgıtları

Birde ana baba hasreti

Olmuş bedenine ömür törpüsü

Bir kadın tanıdım

İnci döker göz pınarları

Saklamış derinlere defineleri

İsterken paylaşmayı

Ne omuz bulmuş sergileyecek

Ne de bir sine

Serilmemiş dert yumakları

Bir kadın tanıdım

Hep koşarak geçilmiş hayat yolları

Hangi dağa yaslansa

Hep bir toprak kaymaları

Heyelan başlatmış güven duydukları

Bir kadın tanıdım

Uzun yol yorgunu

Henüz kırk demiş yaşı

Nasır tutmuş gönül tabanları

Başını sıvazlayacak el olmamış ömründe

Onunda artık kangren el ayaları

Bir kadın tanıdım

Umuda umutlu gözlerinden okunan

İster ki yaslasın sineye başını

Hele sıcacık iki kol varsa hayâsız

Verecek kalan ömrünü hesapsız...

Mustafa YILMAZ

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.