MEVSİM CEHENNEM

MEVSİM CEHENNEM

Şehrimin sokaklarında ararım yalnızlığımı

Bastığım ayak izlerinde sorarım adresimi

Sorarım gökteki aya yıldıza

Karanlık sunar yine hüviyetimi aşk tadında

Bir göz çizerim bakarım gönlümden sana

Ufka bir yol uzat gelsin ayaklarım kapına

Kışına bir yaz soluna adımı 

Aşk olsun her satırında

Bir ay yaparım gecede semaya

Şahit ederim zulamdaki kahırları

Sen mesafenin uzaklığına bakma

Aldığım her nefeste yakınındayım oysa

Yaprağında çiy tanesiyim

Dalında tomurcuk

Baharında çiçeğim

Kışında ayazın

Sonbaharı bıraktın bana

Sararmış yaprak gibi düşeceğim kollarına

Bir dalganın sırtına biner gelirim

Hışırtı gibi dokunurum sol yanına

Ve ısıtırım benliğini sevda tadında

Gün hazana kavuştu çoktan

Yetim şimdi ellerim

Kaybolmaktı bulmak zifirinde siyahın

Birde sarılmak

Tamda orta yerinden düşlerin

Şimdi bana düş oluyorsun seherde

Dünlerim geliyor aklıma hüzünle

Kar tanesi tenin erir benliğimde

Gecemi gündüz mü şu vakit

Eğil dudaklarıma sen söyle

Haydi tut elimden vakitlice

Çek içlerine ellerimin kokusunu

Yorgan misali ört düşlerimizi

Yarım olmasın bahar

Yarına kalmasın kavuşma

Mevsim cehennem

Yokluğunla yakacak kadar...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.