Mısralardaki Öykü'm : Kasım 2016

30 Kasım 2016 Çarşamba

Mısralardaki Öykü'm & Adın Kederime Çare

EL SALLA CENNETTEN

Yaşamın uzununa aralayamadan baharı

Bir kasım akşamında kül olmak var mıydı

Mevsim kış içimiz yangın yeri

Bir el salla cennetten kızım bir el kalanlara

Nasılsa başımız sağ olmaz daha...

Mustafa Yılmaz

29 Kasım 2016 Salı

MÜJDELİ SÖZ

Tüm düşlerim bekler anbean gelişini

Sabahlar haram bedenime

Geceler gündüz

Üryanım ay ışığında

Ve ben

Bir müjdeli sözüne kanmışım

Ondandır sana olan

Dudaklarımın sevilesi gülüşleri…

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

27 Kasım 2016 Pazar

BİZSİZLİK

26 Kasım 2016 Cumartesi

PAZAR SABAHI

Bir pazar sabahının erken zamanlarında

Uykusu kaçmış kedi

Ufak bir kırıntı peşinde olan güvercin

Ses yarışması yapıyor sanki serçeler akasyada

Alt markete ekmek bırakan fırıncı

Gürültünün dibine vuran çöp kamyonu

Elinde süpürgesi olan bir emekçi

Hepside çok erkenci

Erken saat çok geç olsa da akşamdan

Sabaha varmış güneş

Ve ay ışıldamıyor epey kederli

Masada bir şair

Elinde hasret yazan kalemi

Bir kulağı kapıda diğeri sokakta geziyor

Bir simitçi geçiyor

Yakıyor olmalı elini

Koşar adım değiştiriyor elinde tepsiyi

Kimse yok oysa yürüyen sokakta

Nerede simitleri alacaklar kimler

Hangi erkencilikle varmışlar sabaha

Artık vuslata erdi gün

Sokak lambaları aydınlatıyor kendilerini

Binalar gri

Memur kenti besbelli

Hanımeli seriyor kokan güzellikleri

Açılmış penceremden sızıyor içeri

Pencere kenarında bir masa

Açasım gelmiyor perdeleri

Geceden üryan kalmış düşlerim

Gün görünce şiirleri

Aydınlanmayacak aradan sızan ışıktan belli...

25 Kasım 2016 Cuma

SEN SEÇ SEVGİLİ

Kalemsiz yazarım

Sana dair tüm şiirlerimi

Şiir olur tenine dokunduğum

Tüm gecelerim

İmlasını düzeltmem öpüşlerimin

Kuralsız yazarım sevişmelerimi

Şimdi sen seç sevgili

Kek mi yapalım sabah çay ile yemeye

Yoksa sevişelim mi

Sabahı erteleyerek gecede...

YALNIZLIĞA SERENAT

Gece sarar zifiri karanlığıyla bedeni

Ürperir benliğin

Sonra alışırsın alışır ruhun

Tokatlar seni acımasız yalnızlığın pençeleri

Seversin geceleri

Olsun istemezsin sabah

Girmesin güneş pencerenden içeri

Bir başına duvarlar olur yaren sırtına

Dayarsın omurganı

Soğuk yatağına

Boş olur yanın boşlukta kalır gözyaşların

Silen olmaz ıslatsa da yastığı

Döner durursun tutmaz uyku mayası

İçinde bir darlık

Sığmazsın dar gelir beden omurgası

Dikersin gözleri tavan aynasına

Gökkuşağı çıkar rengârenk

Geçesin gelir altından yorgun argın

Kabul olsun istersin tüm duaların...

AŞK OLSUN SÖZLERİN ZEHRİ

Kıraç topraklarda var olmuşum

Güneş çizmiş

Yüzümdeki kaz ayaklarını

Ve bir umman salınıyor

Yanaklarımdan içeri

Haydi durma bin kayığına

Çek kürekleri

Yürek olsun liman

Demir at gönlüme

Sahilimde yudumla kahveni

Pınarlarımdan kan suya

Açarım bentlerimi

Harcama boşa

Akan göz sellerini

Not al satır satır yüreğine

Doldur boşlukları benimle

Sevda olsun rüzgârın getirdiği

Fener olsun yüzüm rotanda

Şaşmasın varış vaktin

Yelkovan hain koşar

Akrep olmuş saatin gösterdiği

Varsın aşk olsun bu sözlerin zehri

Batacaksa bende batsın bu gemi

Ummanlarım da olsun son seferi...

LAL OLMUŞ SEDA

Yazdı da yüzlerce şiir şu kalem

Bir onu yazamadı gönül defterine

Sayfa yırtık darmadağın

Satırlar karışık

Cilt kopuk orta yerinden

Ortalarda kalmışlık vurur ta derinden

Değişmez dildeki feryat değişmez

Değer gönül kulağına

Ve bir ah birikir lal olmuş sedaya

İsterdi oysa kalemde yazmayı

İsterdi adını notalara dökmeyi

Es koymazdı sıralamaya

Göze alamazdı duraksamayı

Durmaksızın dökerdi dudaklara

Yokluğun dilde telaffuzu zor olsa da

Varsın yazamasın adını yürek duvarına

Bir şiir daha çıksın ardın sıra

Sıralansın şimdi sırra kadem basanlar

Kahır dolu aşk meydanında

Haydi bre kaçanlar

Çekin sevgiye bir el ense

Tuş olsun yine ardınızda kalanlar

Ve sen kalem evet sen

Senide bir gün orta yerinden kıracaklar...

24 Kasım 2016 Perşembe

ŞİİR YAZAN ERKEKLERİ SEVİN

Şiir yazan erkekleri

Şiir seven kadınlar sevsin

Onlar sizden tek satırda geçemezler

Siz de okumaktan bitiremezsiniz...

23 Kasım 2016 Çarşamba

BOŞ YATAK

Gün kasvetli gönülde

Yakar içleri derin duygular

Ne sade kahve olur çare

Ne çayın demi sunar merhemi

Sıcak sine hasreti dolar gözlere

Çıkarsız sarsa ister beden kolları

Yürüsün ister gözler ayakları

Emir vermez beyin

İstemez aşk ile sarılmaları

Patika olur düz olan yollar dizlere

Yosun kokusuyla karışır özlemler

Yokluğu sarar sabahları

Siyahına çare olmaz gün doğumları

Şöminede yanan ateş gibi arzuları

Bir kaç damla yaş söndürür alevleri

Sonra sonra kalır dumanları

Boğulursun boğulur alamazsın solukları

Bir kibrit yakar dumanlı efkarı

Çıkarsın balkona izlersin hayatı

Ufuk hançer olmuş deler damarı

Akmaz kanın akmaz kesemez duyguları

Başlar yeniden gecenin siyahı

Yazmak ister kalem derbeder hayatı

Bulamazsın bir başlangıç kalır elinde kahır

Birikmiş özlemlerinle doldurursun boş yatağı...

21 Kasım 2016 Pazartesi

SON ÇAĞIRIŞ

Kaç yaş ile yaşlandık hayat denen yokuşta

Ne fayda beni dinlemiyor yaşlar

Her fırsatı kolluyorlar sonsuzluğa

Oysa ne kitaplar yazılır bundan sonra

Ne öyküler sığar satırlara

Dur durak bilmez kelamlar aşk adına

Binlerce yıl anlatılır kim bilir

Kuyunun dibindeki bir tas suyun adına

Bir gülümseme kadardı hayat işte

Dudak oynatması kadar kısa

Ne uzundu oysa göz göze zaman

Son buldu son çağırış ile

Bir birini takip etti adımlar

Sonra elvedaya kalktı eller

Hatırlamıyorum sıcak mıydı haya

Ben mi ayrılıktan acıyordum yoksa...

İÇİM BUZ OLMUŞ

Karma karışık duygulardayım

Seni tanıdığımdan bu yana

Kış misali girdin hislerime

Ansızın bir gecede

Önce kar oldun

Yağdın dallarıma

Ayaz çektin don oldun baharıma

Oysa mutluydum ben senden habersiz

Tomurcuklanmıştı henüz filizlerim

Açmaya yeltenmiş

Yaktın kadın yaktın

Ayazınla buhranınla talanınla

Şimdi sensizliğin ertesi baharım

Kış gelmiş

Yaz gelmiş

Kimin umurunda

Benek benek olmuş

Yüreğimin yaprakları

İçim buz içim talan

Tomurcuklarım buselerini aramakta...

TEK BEDEN

Gece suskun gözlerimde

Karanlık iç çekiyor

Ruhum yalnız sensizlikte

Gönülde bir düş

Akla gelmeyecek şekilde

Hani diyorum hani

Çıksan perdenin ardından

Sarılsan arka yerimden

Kalsam öylece

Karanlık gibi örtsen

Kapatsan düşlerimi

Nefsime yenik düşsem

Arsız olsa hislerim

Ürperen tüylerim batsa boyun şehrine

Ve kıskansa gece

Etmeyin dese etmeyin

Aydınlatmayın beni

Sus desek geceye bölme

Gün ışımaz biz istemezsek

Baksa siyah siyah gözlerimize

Doğru der gibi

Varsın öyle demiş olsun gece

Sabah olmayacakmış gibi

Sar kollarını sıcak bedenime

Ve yasla başını sineme

Dinle yüreğimi

Tüm sesler senin istediğin gibi

Sabah olmasın

Kalalım tek bedende aşk gibi...

EFKARLI ŞİİR

Günün verdiklerine asılı kaldım vaktinde

Yarına kaç umut var bakmadım

Kaldırdığımda başımı semanın düzüne

Mavi bir gökyüzü umdum her sözünde

Her beklenti doğar güneş gibi yeni günde

Erişir mi bilmem gezgin düşler sabaha

Kaç eskimiş hayal öldü doğan güneşte

Ne ayyaş gözler açıldı aydınlığa aşk meyinde

Çektim şimdi tüm sorguları temize

Azat ettim yürekten nedensiz gideni

Bitmeyen bir özlem dağı kaldı cenahında

Okunur içli karar metnin satırlarında

Bilir gece yalnızlığın feryadını

İçten içe döker şiirlerde efkarını...

GİDEN GİTSİN

Giden gitmişse bu günden

Yarından bir haber beklemez bu yürek

Gözler arasa da yollarda ayak izlerini

Kollar beklemez sabahta bir beden

Ne güne durur ki kaldırımdaki taşlar

Neden boş vereyim ki ardımdaki gölgemi

Döner sarılırım gecedeki gölgeme

Ya da oturduğum kaldırımdaki taşlara

Giden gitsin adı vefasız kalsın

Kalan sağ kalmışsa eğer

Otursun satır satır şiir yazsın...

20 Kasım 2016 Pazar

UTANILACAK ÖLÜM

Biz çocukken farklıydı sevmenin manası

Saçlarımızın okşanmasının verdiği haz ile

Yüzümüz kızarırdı utangaçtı gözlerimiz

Utanmak diye bir olgu vardı

Yaşı cinsiyeti fark etmezdi

Utanılırdı

Büyükler büyüklük yapar severdi

Lakin yeltenmezdi arzulamaya

Çocuktu sevdiği

Sevinmeliydi

Yoktu zihinlerde zehirli düşünceler

Hayasını fermuarın gerisinde hapsediyordu büyükler

Bağrına kızım diye basıyordu amcalar

En büyük tehdit oğluma alırımdı

Şimdilerde bir bir yok oldu o utanan zihinler

Boyunu aştı büyüklerin ahlaksız sevişler

Bal sürdü masum tene siyasi seviciler

Gözyaşlarını mühür ettiler kanuna

Gencecik kızları evlendirdiler sapığıyla

Sapkınlıklara yatak ettiler nikahı

Tören ile yolcu edecekler yaşarken ölüme...

YÜREK PENCERESİ

Kaç gece ermedi sabaha kadehlerde

Kaç şişe boşaldı sakisi olmayan masalarda

Mey bitti mahzende

Hancı çoktan terk etti viran gönül hanesini

Şimdi bir nota uzandı dilime

Es yok başında

Tezene kırık gönülde

Sabaha erer mi gece bilmem

Çoktan çektim perdesini yürek penceresinde...

19 Kasım 2016 Cumartesi

HAYAT

Hayat hamakta sallanmak gibi

Ne yana ağırlığını versen o yana düşüyorsun...

ELZEM YARALAR

Zulasında bir atımlık barutu kaldı şifanın

Elzem yaralarım var derinlerimde

Tarifi yok sancıların artık hatalar zonkluyor

Döndürmek zor gideni kaybolmuşum benliğinde

Ne yapmışsam öyküme dair kesildi bileklerinden

Hikâyesi anlatılır kulaktan kulağa bilinmez gerçeği

Hangi dil söylese de viran hisleri dindirmez gözleri

Önemi kalmadı kelamın yoktur kalanın bir ederi

Şimdi kaç kitap olsa ne fayda bitirmez matemi

Adı geçse de satırlarda bulunmaz aşkın ahengi

Dokunsam dökecek pınarlardan mercan selleri

Saldım başımı darağacına beklemem bir daha geri

Bilinmez bir öykü daha çıkar mı ömürden

Yazılacak gerçekler silinir mi beyinden

Sineyi mabet bilip dönmem seferimden

Kırılsın onurum ödün vermem sevgimden...

17 Kasım 2016 Perşembe

SARAR MI KOLLARIN

Şiir ile tanıdım seni

Tanıklarım satırlarımdı

Satmadım hiç bir kelimeni

Sakladım buhranlarımda gülümseyeyim diye

Bir resmin var bende

Cansız bir kâğıtta canlı bakan gözlerin

Gözlerim çekmiyor kendini

Kendim ile savaş halinde benliğim

Biliyorum saf yüreğin

Bir kuş görsen yerde

Kim bilir sende konarsın o yere

Bir yetim bulsan köşede

Bilirim ağıtlar yakarsın haline

Tutkun benliğindeki aşk şiire

Aşk da laf gelir sevgine

Sevilecek kadınsın

Yaşanacak yürek taşırsın bedeninde

Gün günü kovaladı bizde

Kâh ayrıldık şakayla bazen de güldük neşeyle

Dolar mı yelkenler bilinmez sevgiyle

Yarına kaç var bakmadım henüz

Sarar mı kolların çıkarsız sunsam yüreğimi önüne...

Mustafa YILMAZ

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

YALANCI HEVESLER

Üşütüyor hoyrat nefesler bedenimi

El ayaları kırıyor yufka yüreğimi

Tenimden çıkan lavlar yakıyor cirmi

Dilin söylediği bölüyor fakir hayalimi

Boş vaatler yokluyor umutlarımı

Frenliyor yalancı tutkular şehvet imi

Yansıması köreliyor süliyetimin aynada

İçli bakıyor gözlerim yalancı bahara

Uzak ufuklar göz kırpıyor sevilerime

Bir kaybolup bir çıkıyor düşüme

Sarmış mavi gökyüzünü bulutlarda

Kaybolup gidiyor güneş ile birlikte

Gün aymıyor saat sabahı gösterse de

Ay'ın yokluğu belirliyor gecenin bittiğini

Şimal kayboluyor kahırlı matemde

Ve gök ağlıyor her hüzünlü nefeste

Toplasam şimdi gözyaşlarımı kefende

Islaklığından yeşerir bedenim sert zeminde

Katidir duygularım yalancı heveslere

Katma bir sızı ekleme yeni bir yara yüreğime...

15 Kasım 2016 Salı

PUSLU NEFES

Küçük bir şehrin ücra köşesi

Koynundan uzaklarda baharın

Tozlu bir akşam yumaklanmış keder

Dökülüyor nem bezleri gökyüzünün

Pus içinde solunan nefesler

Doluyor özlemin sıcağı derinlere

Terki derya eyledi gözler

Dilde sözü unutulan türküler teselli niyetine

İnşa edilmiş gönüle teğet geçitler

Yol yakınken dönülen sevişler

Kim demiş bilinmez candan geçilmez

Canı tozlu bir akşama feda yürekler...

ÇIPLAK DÜŞLER

Sıvazlarken boşluğu avuçlarım

Lime ettim geceye yalnızlığımı

Çıplak düşler doldu bir yanım

Bir yanımda güz sancıları

Soğuktu mevsim

Yalındın yalnızlığımda

Göz ucuyla süzdüm gitmiş ayaklarını

Gönülden sarılmalardı eksiklik

Değişsin istedim mevsim bir an

Soğuktu oda ve sen sorgularımda

Kesikti soluğun ısıtmaktan uzak

Boş bir koridor

Boşlukta düşünceler sarmakta

Avuntuları pay ettim

Yeteri kalmadı gün aydınlığına

Aydınlık bir sabah olmadı yalnızlığıma

Olur mu bir gün fikri dolanır bir an

İşte der sonra dilim

Bir satırlar yaren sana

Birde boşluk

Hiçliğin az berisi

Ölümün diğer yarısıydı ayrılık

Safi kederden örülmüş yaşam

Kaderin süslediği

Kar etmedi teselli yüreği

Yük ağır

Beden sallanmakta

Bölüştürülmemiş hüzünler yazdı kalem

Birde ahlarla çevrili kahır

Bir bir ödüyor avuçlar hesabı

Üstü kaldı yarım yamalak aşklarda

Bir nefes eksik tenimde

Birde boynumda kollar

Gerisi yarı çıplak hatıralar...

14 Kasım 2016 Pazartesi

YENİLENMİŞ MACERA

Güneş doğar sabaha

Düşer ışıkları kara olan toprağa

Bir çift göz açılır

Henüz çok erken olan sabaha

Gün aydın diyeni olmaz

Seda yapmaz ayak sesleri

Yüzünde yenilenmiş endişeleri

Tıpkı bir önceki sabahın resimleri

Oysa yeni başlıyor yenilenmiş macera

Usulca çeker kapıyı

Kapatmak istemez oysa

Onca göz sıcak yastığında

O ovuşturur ellerini

Ya esnaf kahvehanesinde

Ya da işçi pazarında

Bir otomobil yanaşır yol kenarına

Koşuşan adımlar

Konuşan bir adam

Seçer birer birer

Sanki semt pazarında

Bazen sevinçli bir gidiş

Bazen hüzünlü bir bakış kalır fonda

Sevinçli ise resim

Akşama bayram var demektir sıcak yuvada

Ya da

Başı önde bir baba

Eli boş

Yüreğinde binlerce fırtına

Gitmek istese de bir an önce vuslata

Adımlar terke kıvrak

Gözler tezgâhlarda

Her sabahın aynı senaryosu

Her akşamın değişen repliği oynanıyor

Sahne aynı

Oyuncular aynı

Düzen değişmeyecek bu dünyada...

HANİ

Gözlerin vardı hani

Sabahın seherinde çiy damlası

Kuşluğunda doğan yeni güne

Ismarlama olmazdı hiç bir bakışın sevgime

Ve ben deşerken şimdi sözlerimi satırlara

Bir gözlerin aktı kesiklerimden düşüme

Ve ben gözlerinde vardım hani...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

10 Kasım 2016 Perşembe

DİLSİZ DUDAKLAR

Dilsiz dudaklardan çıkan sözler

Bir çift gözün süslediği

Bazen derin yaraların seheri

Alevsiz yangınların kül ettiği sözler

Duymazsın dokunsa da hisler

Dolsa da derinlere kahrın selleri

Bent kurulmaz mercanlara

Medet umulan yine sessiz sözler

Eğreti gülüşlerin aldanışlığı

Yosma bakışların kışkırtıcılığı

Dahası dokunmadan dudak dudağa

İçine işleyen sedasız seslenişler

Takati yok dilin halsiz tüm kelimeler

Bir ağız olmuş vedalar gamsız tükenişler

İbadete açmaz yıkılan mabedi

Dilsiz dudaklardan dökülen sözler...

ULAŞAMAYAN VARIŞLARIMIZ

Neyimiz yarım kalmadı ki

Vitrine bakan göz süzmelerimiz yorgundu

Sözden öte iç çekmelerimiz yansıdı gölgeye

Bazen bir bebek baktı süslü cama

Bazen meteliksiz bir baba

Süzdü süslü ulaşılmazları

Neyimiz tam oldu hayatta

Kaç defa yarım bıraktık kitapları

Hüznümüz almadı satırlardaki ağıtları

Başkahraman uymadı düşlerimize

Kimi zaman içlendiklerimiz boyumuzu aştı

Konu aymadı sabahımıza

Gözyaşlarımız ıslattı sarı sayfaları

Neyimiz bütünlükle kaldı ki yarınımıza

Kahkahamız bitti tam en neşeli anımızda

Çok gülünce başımıza bir şey gelir korkusu sardı

Uslandık usulca bağrımıza dürten sancıdan

Hep darısı kaldı dilimizde bir daha yaşamadık

Neyimiz sürekli oldu ki gönlümüzde

Gün hep aydı açarken gözleri

Kuş sesleri hayal ettik ilk ışıklarda

Bir düştü göreceğimiz perdenin gerisinde

Oysa

Ne kuşlar çaldı kulağımızı

Ne düşün vaat ettiği oldu vaha

İsyanımız bile tamamlanmadı ruhumuzda

Günahtı karşı gelmek sunulanlara

Kaderin diğer adıydı yarım kalmak

Yaşamın parmaklıkları hapsetti yarınımızı

Yarımlar toplanmadı bir araya zamanında

Bir öyküydü aslında hayat

Hiç tamamlayamadığımız

Bir bir çıktığımız basamaklarında

Yorulmaktan geri durmadığımız

Bir nehrin coşkun akan hali gibi nefes alışlarımız

Ama

Hiç denize ulaşamayan varışlarımız...

facebook.com/mustafayilmazmisralardakioykum

ÖNDERİMİZ SENSİN

Bir baştan bir başa kat ettin bu toprakları

Siper ettin beden zırhını düşürmedin ayağa

Topladın bir milleti asker yaptın savaşa

Yürüyor hala ATAM

Ecdadını bilenler gösterdiğin uğurda

Fani bedenin düşse de kurtardığın toprağa

Yaşıyor ayak izlerin bastığımız her adımda

Bir şafak değil bin şafak aydınlattın bu vatana

Gözlerin umut, sözlerin nefer oldu karanlık yarınlara

Her 10 Kasım sabahı yeni bir ay doğar semaya

Bir yıldız koyarız hilalin başucuna

Bir elinde bayrak bir elinde canı koşarız salâvatla

Önderimiz sensin ATAM

Ölmedin yaşıyorsun

Dokuzu beş geçen zamanda...

Mustafa Yılmaz

7 Kasım 2016 Pazartesi

SÜRGÜN ÖMÜR

Bakmıyorum saate

Sürgün zamanlar başlamasın

Sokak lambaları yerime nöbette

Pusuda gözlerim onları izlemekte

Seferiyim aşka bu halimle

Masamda bir sürahi

İçinde onlarca düş gezinmekte

Bilmem hangisi gerçekleşir ömürde

Bir çift göz beliriyor bazen gecede

Köşeden dönen bir beden

Şavkı yetersiz ayın aydınlatmaya

Belli değil hayale girenin süliyetide

Bakmıyorum saate gecede

Başlamasın sabah günün ertesinde

Bardak sürahiye yaren

Mum seriyor yüreğe huzmesinde

Sürgün bir ömür dumanlı odada

Sokakta ayaz kol gezmekte

Üşür bedenim bükülmüş masada

Isıtmaz sigaramın ateşi sessiz tüter gecede...

YAMALI DERİ

Kehribar bir tespihin kopuşu gibi

Dilime dolanan sözler çıkacak

İpi tutulamayan

Boynumun inceliği anlaşılacak her itirafımda

Avuçlarımın teri damlayacak orta yere

Her gece tavana çizdiğim resim gülecek halime

Sandalye ile dostluğum bozulacak

Yalın ayaklarım üşüyecek durduk yere

Bir tufanın tozu kaçacak gözlerime

Mevsimin baharı kalacak damağımda

Narin boynuna tutunmak isteyeceğim ömür boyunca

Sonra...

İşte sonrası koltuk altımın yamalı derisi

Düştüğüm düşlerim

Düne kızgın seslenişlerim

Sonra…

Sonra sabahı zor edecek yüreğim

Keder ile yarışmaktan yorgun düşecek gülüşlerim...

BİR YILDIZ TUT

Kör kalmadı gecede yüreğim

Kaldırdım başucumdaki kadehi

Bir yudum bana bir yudum sana

Ve döküyorum şişeyi yastığımda ki kokuna

Vuslatsa gecenin rengi sil siyahı fondan

Zifiri kaldı sigaranın dudağımda

Hazır ayaklarım ruhuna varmaya

Kaldı ki sabaha çok var daha

Kaldır başını bak gök semaya

Bir yıldız tut avuçlarında kavuşmaya

Düşle sarılmaları sabahın kuşluğunda

Bir ben olacağım tan yerinden doğan kollarına

Bak mevsim eriyor ömürde hazana

Güz yaprakları düşmüş yollarına

Ayaz vuruyor sevdaları hunharca

Bir nefes ver bir dua sevmek adına

Yarına çıkmasın bedenim kalayım kollarında...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

6 Kasım 2016 Pazar

GİDENİN ARDINDAN

İçli bir ney sesi böler hüznümü

Bölük pürçük olmuş kederden sözlerim

Kulağıma üflediğin nefesin

Isıtır bedenimi düşümü gözlerin

Şimdi vedaya kalktı ellerin

Bir hoşça kalmayı çok görmesin dilin

Koşarcasına uzaklaşan dizlerin

Kaçtı dehlizlerime hapsettiğim senlerim

Baka kalmak yazılmış gözüme bu vedada

Çaresi yokmuş gidene sövmek illa

Yakmış mektupları gelmez daha da

Sıralanmış yaşlar gözler iflaslarda

Uyanmak kaldı düşmüş yüzüm ile sabaha

Çeker tüm duyularım bedeni hesaba

Ellerimle teslimini sorar yüreğim mutlaka

Teslim olmuş gidişine benliğim

Verir hesabı çaresiz gidişinin ardında...