SÜRGÜN ÖMÜR

SÜRGÜN ÖMÜR

Bakmıyorum saate

Sürgün zamanlar başlamasın

Sokak lambaları yerime nöbette

Pusuda gözlerim onları izlemekte

Seferiyim aşka bu halimle

Masamda bir sürahi

İçinde onlarca düş gezinmekte

Bilmem hangisi gerçekleşir ömürde

Bir çift göz beliriyor bazen gecede

Köşeden dönen bir beden

Şavkı yetersiz ayın aydınlatmaya

Belli değil hayale girenin süliyetide

Bakmıyorum saate gecede

Başlamasın sabah günün ertesinde

Bardak sürahiye yaren

Mum seriyor yüreğe huzmesinde

Sürgün bir ömür dumanlı odada

Sokakta ayaz kol gezmekte

Üşür bedenim bükülmüş masada

Isıtmaz sigaramın ateşi sessiz tüter gecede...

Mustafa YILMAZ

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.