YALANCI HEVESLER

YALANCI HEVESLER

        

Üşütüyor hoyrat nefesler bedenimi

El ayaları kırıyor yufka yüreğimi

Tenimden çıkan lavlar yakıyor cirmi

Dilin söylediği bölüyor fakir hayalimi

Boş vaatler yokluyor umutlarımı

Frenliyor yalancı tutkular şehvet imi

Yansıması köreliyor süliyetimin aynada

İçli bakıyor gözlerim yalancı bahara

Uzak ufuklar göz kırpıyor sevilerime

Bir kaybolup bir çıkıyor düşüme

Sarmış mavi gökyüzünü bulutlarda

Kaybolup gidiyor güneş ile birlikte

Gün aymıyor saat sabahı gösterse de

Ay'ın yokluğu belirliyor gecenin bittiğini

Şimal kayboluyor kahırlı matemde

Ve gök ağlıyor her hüzünlü nefeste

Toplasam şimdi gözyaşlarımı kefende

Islaklığından yeşerir bedenim sert zeminde

Katidir duygularım yalancı heveslere

Katma bir sızı ekleme yeni bir yara yüreğime...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.