YALNIZLIĞA SERENAT

YALNIZLIĞA SERENAT

Gece sarar zifiri karanlığıyla bedeni

Ürperir benliğin

Sonra alışırsın alışır ruhun

Tokatlar seni acımasız yalnızlığın pençeleri

Seversin geceleri

Olsun istemezsin sabah

Girmesin güneş pencerenden içeri

Bir başına duvarlar olur yaren sırtına

Dayarsın omurganı

Soğuk yatağına

Boş olur yanın boşlukta kalır gözyaşların

Silen olmaz ıslatsa da yastığı

Döner durursun tutmaz uyku mayası

İçinde bir darlık

Sığmazsın dar gelir beden omurgası

Dikersin gözleri tavan aynasına

Gökkuşağı çıkar rengârenk

Geçesin gelir altından yorgun argın

Kabul olsun istersin tüm duaların...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.