ÖLÜ DOĞAN AŞK
Tüm çareler tükenmiş
Adımlar terke kıvrak
Uzaklaşır yüreğim etken oldu dış mihrak
Kirpikler buğulu yanaklar ıslak
Koptu göbek bağım
Saplandı soluma bir mızrak
Bulundu yatak açıldı toprak
Serpildi üç beş tas su yıkandı günah
Dizildi mihrak sordu cübbe napak
Gömün dendi gömün
Elden gelir üstüne toprak atak
Elveda dendi teneşire musalla ıslak
Yüklendi dört kolluya arındı tüm günah
Helal edildi haklar olunmaz artık helak
Kabir bekler yürüdü bir çok ayak
Akar göz yaşı sel olur mu acep
Ağıtlar yakılır feryatlar hüzne sebep
Çivilenmiş tabut örtülmüş kefen
Beklemez medet ummaz ceset
Kimse sormadı ne oldu da öldü bu deli
Sorsalardı derdim olsaydım diri
Deşin terk edilen kadavra hislerimi
Ya da sol yanımın en derinlerini
Yeniden doğmak istemiyorum,
Bu aşk ölü doğmuş çoktan belli
Kabir derin yatınca çıkılmaz geri
Sekiz on tahtadır yatanın ederi
Dolar toprak yorgandan ileri
Gömün beni çok geç artık
Doğmak istemiyorum geri...
Mustafa Yılmaz
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.