GÖNÜL OVASI

GÖNÜL OVASI

Koca bir yol çizdim gönül ovasına

Yağan kardan görünmüyor çizgileri

Ne fark eder ki gelişi, ya da gidişi

Her şeklide birleştiği yeri

Hüznün, kederin sarılıp öpüştüğü yerdi

Oysa mesafelerin bittiği yerdi yollar

Kat ederken varış noktalarına

İçlerde bir umut belirirdi

Şimdi yağan kar kapattı tüm umutları

Artık kaygan düz ovalar

Katılmak umudun kanadında kaldı

Kanat kırlangıçta

Kırlangıç Kaf dağının ardında

Biliyordum oysa mevsim kıştı             

Soğuk işliyordu şakağımdan beynime

Düşlerim donuyordu

Düştükçe kaygan hayallerde

Sürpriz değildi şehrimin yağan karı

Ve ben çok severdim o beyaz pamukları

Önceleri saçlarıma benzetirdim

Şimdi sakalımla birleşti

Beyaza büründü şehrim

Ve hüzün kapladı tüm yolları

Gelse Kaf dağının yollarından o kırlangıç

Ve alıp bir kanadına beni çıkarsa mavilere

Deh etsem tüm kederleri ardımda

İşte tamda son satırında

Katılsam aşk şiirinin mısrasına...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.