VEDA

VEDA

Ne umutlarla vedalaştım sahilden

Vira bismillah dedim

Kulak kabarttım iç sesime

İçlerine yol aldım sevdamın

Mavi umut oldu duygularıma

Dalgalar kamcı vurdu üryanıma

Tayfa oldum aşk gemisinde ona

Olmadı hiç bir hazinede gözüm

Keşfe değer görmedim

Değişmedi limandaki son sözüm

Yürek koydum aşk gemisine

Kopsa da kasırgalar

Bir lokma sevgiydi katığım

Gözlerinden içtiğim yeterdi bir yudum

Bir gemi gördüm yüreğimi

Filikası olmayan

Dümenini ona teslim ettiğim

Fersah fersah yol kat etmek istediğim

Nereden bilirdim gün be gün su aldığımı

Dehlizlerimin ayrılık salgıladığını

Derin sandım yürek ummanlarını

Bilir miydim dümeni vedaya kıracağını

Çarptı gemi elvedaya

Kin doldu yürek odalarına

Yelken açmazken başkalarına

Şimdi dalgalar döver güverteyi

Yelkenler dayanmadı

Ayrılık rüzgârlarına

Kaldım bir başıma

Hüzün ummanı açıklarında...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.