ÖLÜ DOĞAN AŞK

ÖLÜ DOĞAN AŞK

Tüm çareler tükenmiş

Adımlar terke kıvrak

Uzaklaşır yüreğim etken oldu dış mihrak

Kirpikler buğulu yanaklar ıslak

Koptu göbek bağım

Saplandı soluma bir mızrak

Bulundu yatak açıldı toprak

Serpildi üç beş tas su yıkandı günah

Dizildi mihrak sordu cübbe napak

Gömün dendi gömün

Elden gelir üstüne toprak atak

Elveda dendi teneşire musalla ıslak

Yüklendi dört kolluya arındı tüm günah

Helal edildi haklar olunmaz artık helak

Kabir bekler yürüdü bir çok ayak

Akar göz yaşı sel olur mu acep

Ağıtlar yakılır feryatlar hüzne sebep

Çivilenmiş tabut örtülmüş kefen

Beklemez medet ummaz ceset

Kimse sormadı ne oldu da öldü bu deli

Sorsalardı derdim olsaydım diri

Deşin terk edilen kadavra hislerimi

Ya da sol yanımın en derinlerini

Yeniden doğmak istemiyorum,

Bu aşk ölü doğmuş çoktan belli

Kabir derin yatınca çıkılmaz geri

Sekiz on tahtadır yatanın ederi

Dolar toprak yorgandan ileri

Gömün beni çok geç artık

Doğmak istemiyorum geri...

Mustafa Yılmaz

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.